ส้มตำ เกิดขึ้นมาตอนไหน ของไทยหรือลาว ใครเล่าเป็นเจ้าตำรับ


ไม่น่าเชื่อว่าอาหารที่มีวัตถุดิบไม่กี่อย่างปรุงแบบง่ายๆอย่าง"ส้มตำ"จะกลายเป็นอาหารอร่อยที่อยู่ในใจคนไทยเป็นที่รู้จักไปทั้งประเทศ และได้รับการโหวดจากนักท่องเที่ยวต่างชาติที่เคยมาเยี่ยมเยือนเมืองไทยว่าเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในโลกมาแล้ว ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ติดใจและหลงไหลในความอร่อยของอาหารชนิดนี้เช่นกัน ส้มตำ ข้าวเหนียว ไก่ย่าง เมนูเด็ดที่หาทานได้ไม่ยากในปัจจุบัน แทบทุกตรอกซอกซอยต้องมีขาย ส้มตำจึงกลายมาเป็นวิถีอาหารการกินยอดนิยมขึ้นชื่อติดอันดับๆต้นๆของคนไทยมาอย่างยาวนานครับ
ส้มตำไม่ได้เป็นอาหารโบราณของคนไทยหรือลาวแต่อย่างใด มีกำเนิดไม่ชัดเจนสันนิษฐานว่ามีถิ่นกำเนิดเกิดในภาคอีสานของไทยเรา เริ่มมานิยมแพร่หลายเมื่อราว50กว่าปีก่อนหน้านี้เอง ในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงสงครามเวียดนามมีการสร้างสะพานสันติภาพเพื่อลำเลียงอาวุธยุทโธปกรณ์ต่าง  พร้อมทั้งนำเมล็ดพันธุ์มะละกอ(บักหุ่ง)มาปลูกทั้งสองข้างทางของถนนมิตรภาพ ด้วยเหตุนี้มะละกอจึงเป็นพืชที่ปลูกทั่วไปในภาคอีสาน เมื่อมีมะละกออยู่มากจึงมีการคิดค้น"ส้มตำหรือตำบักหุ่ง"ที่ใช้มะละกอเป็นวัตถุดิบหลักจากภูมิปัญญาชาวอีสานบ้านเฮา 


แม้ว่าร้านส้มตำจะมีมากมายยิ่งกว่าเซเว่นแต่หาร้านอร่อยๆทานไม่ง่าย ไปเจอร้านไม่อร่อยทานแล้วไม่หายอยาก สำหรับผมมีร้านที่ทานประจำมานานหลายปีบอกเลยว่าไปร้านไหนก็ไม่อร่อยถูกปากเท่า "ร้านป้าแป๋ว ลาบน้ำตก ข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง" ร้านอยู่แถวสุขาภิบาล บางกะปิ แต่ปัจจุบันปิดกิจการไปนานแล้วเพราะมีร้านอาหารหรูระดับห้าดาวมาจ้างป้าแป๋วไปเป็นคนดูแลเรื่องอาหารอีสาน ด้วยฝีมือการทำอาหารขั้นเทพของแกนั่นเอง จากคนร้านลาบเข้าไปทำอาหารในร้านหรูระดับห้าดาว เสียดายร้านที่ป้าแกทำมาจนคนติดมีแฟนประจำเพียบรวมทั้งผมอีกคน ป๊าแกคงเหนื่อยที่ไม่มีคนช่วย ป้าแป๋วเคยบ่นให้ฟังว่าลูกหลานไม่ค่อยสนใจงานค้าขาย ไปทำงานอื่นที่เขาชอบกันหมด ลูกจ้างก็หายากเดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก ไปเป็นลูกจ้างเขาดีกว่า แต่ก็ยินดีกับป้าแป๋วนะครับที่มีคนเห็นคุณฝีมือขั้นเทพของป้า

ผมอยากให้คนไทยที่มีกำลังพอมาสร้างสรรค์ร้านส้มตำให้เป็นรูปแบบร้านอาหารอีสานสากล ทำให้น่าสนใจให้เหมือนร้านเคเอฟซี ร้านฟูจิหรือร้านต่างชาติแนวนี้ที่เข้ามาติดตลาดในบ้านเรา ความจริงก็แค่ของพื้นๆธรรมดาๆในบ้านเขาแต่ด้วยการสร้างแบรนด์ สร้างรูปแบบ มีแผนทางการตลาดที่ดี วิธีการนำเสนอดีมีเอกลักษณ์เฉพราะตัว จึงออกมาโกยเงินมากมายได้ทั่วโลก ส้มตำของเราเรื่องรสชาติความอร่อยก็ไม่แพ้อาหารชาติใดในโลก แถมยังมีข้าวเหนียว ลาบ น้ำตก ซุปหน่อไม้ ไก่ย่าง ฯลฯ อาหารอีสานเหล่านี้มีคุณค่าทางโภชนาการ มีเรื่องเล่า มีตำนานและความอร่อย น่าจะสู้เขาได้ไม่ยาก ถ้าใช้วิธีทำตลาดให้ได้อย่างเขา คงออกไปสร้างชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของชาวโลกนำเงินเข้าประเทศเราได้มากมายเลยที่เดียว


ถึงแม้ปัจจุบันจะมีร้านส้มตำอาหารอีสานสไตล์คลาสสิคดีๆ มีความอร่อย ทำร้านสวย มีเอกลักษณ์ ออกมาเป็นแบรนด์ของตัวเองมากมายหลายเจ้า แต่ก็กำไรบ้างขาดทุนบ้างด้วยหลายปัจจัย สิ่งหนึ่งที่ผมมองเห็นคือคนไทยมีวิถีชีวิตและความคุ้นเคยกับสิ่งนี้มายาวนาน ร้านก็มีมากเก็บกินกับลูกค้ากลุ่มเดียวที่มีอยู่ ร้านยิ่งเปิดกันมากแต่ลูกค้ามีเท่าเดิมการแข่งขันจึงสูงมาก ผลลัพท์ที่ได้จึงเป็นอย่างที่ผมกล่าวมาในเบื้องต้น การเปิดตลาดในที่ใหม่ๆที่มีกำลังซื้อจึงเป็นสิ่งจำเป็น ชาวต่างชาติจะกินส้มตำอาหารอีสานทั้งทีต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาถึงบ้านเรา ทำไมเราไม่เป็นผู้นำเสนอเอาไปขายในบ้านเขาเลย อยากกินเมื่อไหร่ก็หากินได้ไม่ยาก ผลที่ได้ถ้ามันดีขึ้นมาก็คุ้มกับการลงทุน เรื่องนี้หากรัฐบาลเป็นเจ้าภาพสนับสนุนคงเป็นไปได้ไม่ยากเพราะมีแรงพอ เปิดโอกาศให้คนที่มีความรู้ความสามารถในด้านนี้ได้ออกไปเปิดตลาด ลองที่ละเล็กละน้อยค่อยๆส่งเสริมถ้าเห็นว่าไปได้สวยคราวนี้ก็ขยายไปให้ทั่วทุกมุมโลกเลย 

ถ้าเป็นจริงได้คนไทยจะลืมตาอ้าปากได้เลย ทั้งแรงงานไทย ชาวนา เกษตรกรที่ เลี้ยงปู เลี้ยงปลา ปลูกผักปลูกพริก ทุกอาชีพที่มีความเกี่ยวพันจะได้รับอานิสงค์ทั่วทั้งหมด ทุกการลงทุนมีความเสี่ยงเป็นเรื่องปกติ แต่ในความเสี่ยงที่มีความหวังมันคุ้มที่จะเสี่ยง งบประมาณในการสนับสนุนเรื่องนี้มันมีประโยชน์และใช้เงินน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับโครงการอื่นๆ 

อาหารมีความจำเป็นต่อมนุษย์การเป็นครัวโลกจะสร้างรายได้เข้าประเทศมากมายมหาศาล เราเป็นประเทศที่มีบุคลากรที่เก่งกาจสามารถด้านนี้มากมายไม่แพ้ชาติชนใดในโลก อย่าหลงทาง อย่ามองข้ามรากเหง้า ความเข้าใจที่ถูกต้อง ถูกที่ ถูกจุด ในความสารถของบุคลากรส่วนใหญ่ในประเทศ จะช่วยผลักดันให้เกิดความเจริญก้าวหน้าในอนาคตได้ครับ


ธรรมชาติสร้างสรรค์สิ่งต่างๆมากมายให้สิ่งมีชีวิตได้ประโยชน์ใช้สอย ในแต่ละพื้นที่ ในแต่ละชนชาติ มีสิ่งที่ดีและด้อยแตกต่างกันไป เรามีส้มตำที่หาวัตถุดิบได้จากรอบตัวรอบบ้านมาเป็นเครื่องปรุง อย่างเช่น มะละกอ ปูนา ปลาร้า ผักบุ้ง  วิถีชีวิตไทยๆที่พึ่งพาอาศัยธรรมชาติ ได้กินดีอยู่ดีมีสุขอย่างแท้จริงมายาวนาน แต่เป็นที่น่าเสียดายเพราะสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้กำลังล้มหายตายจากไปเรื่อยๆด้วยน้ำมือมนุษย์เรา การตัดไม้ทำลายป่า การบุกรุกป่าเพื่อสร้างเมือง เทคโนโลยีที่ไม่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การใช้สารเคมีในเชิงเกษตร ฯลฯ ทำให้เสียระบบนิเวศน์ ผลิตผลที่ได้ฟรีๆจากธรรมชาติกำลังหายไป ภาพของการ หาปู หาปลา เก็บผัก ที่เกิดขึ้นตามชาติจะไม่มีให้เห็นอีกต่อไปในอนาคตอันใกล้ถ้าไม่ร่วมมือร่วมใจกันแก้ไข ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องใช้เงินทองซื้อหามาทั้งสิ้น 

ทิ้งท้ายด้วยเรื่องเหล่านี้เพราะ "ปูนา" ตามธรรมชาติที่เป็นวัตถุดิบหลักในการทำส้มตำไม่ค่อยจะมีให้เห็นแล้ว ที่เรากินกันอยู่ทุกวันนี้เป็นปูนาเลี้ยงที่นำเข้าจากประเทศเพื่อนบ้านของเรา เสียดายวิถีชีวิตแบบก่อนๆที่อาหารการกินอุดมสมบูรณ์มีอยู่มากมายตามธรรมชาติ ผู้คนไม่อดไม่อยาก กุ้ง หอย ปู ปลา พืชผัก มีให้เก็บกินได้ตลอดเวลาครับ

ค้นหา

ส้มตำ อาหารอีสานยอดนิยม ใครเป็นคนคิดสูตรส้มตำ ร้านอาหารอีสานยอดฮิต ร้านอาหารอีสานอร่อยๆ ผู้คิดค้นสูตรการทำส้มตำ ไทยลาวใครเป็นเจ้าของสูตรส้มตำ ประวัติความเป็นมาของส้มตำ ข้าวเหนียวส้มตำอาหารอีสานคลาสสิค อาหารที่คนไทยชอบกินมากที่สุด อาหารที่คนไทยนิยมกินมากที่สุด อาหารไทยที่คนต่างชาติชอบกินมากที่สุด อาหารไทยที่คนต่างชาตินิยมกินมากที่สุด อาหารไทยที่คนต่างชาติรู้จักมากที่สุด อาหารไทยที่คนต่างชาตินิยมมากที่สุด อาหารไทยที่มีร้านขายมากที่สุด อาหารไทยที่มีร้านขายอยู่ทั่วประเทศ อาหารไทยที่มีร้านขายอยู่ทั่วทุกภาค

แสดงความคิดเห็น

ใหม่กว่า เก่ากว่า