วันนี้ผมเปิดเพลง "Reality" ของ "Richard Sanderson" ฟังจากยูทูป ซึ่งเป็น "เพลงเก่าในยุค80" เพลงหนึ่งที่ผมชอบ เพลงนี้เป็นเพลงฮิตเพลงหนึ่งในยุคนั้นเลยครับ ฟังเพลงไปความทรงจำเก่าๆในตอนนั้นก็พรั่งพรูออกมาเรื่อยๆ ทำให้ผมต้องขึ้นมานั่งเขียนบทความนี้ขึ้นมา เชื่อว่าท่านผู้อ่านที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมคงจำบรรยากาศเก่าๆในยุคนั้นได้อยู่เหมือนกัน เด็กๆรุ่นใหม่จะได้รับรู้ถึงบรรยากาศสมัยที่ "คุณพ่อคุณแม่ยังละอ่อน" ว่าเป็นอย่างไรกันบ้าง
"ภาพยนตร์ต่างประเทศ" เรื่องหนึ่งที่พอเอ่ยขึ้นมา "วัยรุ่นในยุค80" ต้องรู้จักและจำกันแทบทุกคน เพราะนางเอกเรื่องนี้เป็นดาราหน้าหวานขวัญใจวัยรุ่นในยุคนั้นเลยก็ว่าได้ เธอคือ "โซฟี มาร์โซ" เป็นชาวฝรั่งเศษ วันรุ่นในสมัยนั้นหลงรักเธอกันแทบทุกคน(รวมทั้งตัวผมด้วย555) โปสเตอร์ของ โซฟี มาร์โซ มีติดอยู่ตามฝาผนังบ้านแทบทุกหลัง โดยเฉพาะห้องนอนของวัยรุ่น สมัยก่อนไม่มีสมาร์ทโฟนหรือโซเชียลมีเดียเหมือนสมัยนี้ รูปของดารา นักร้อง คนดัง จึงถือว่าเป็นของดีมีค่าหายาก จะหาดูได้จากโปสการ์ด หนังสือพิมพ์ นิตยาสาร ทีวี แล้วก็โปสเตอร์นี่ล่ะ
ผมจำได้ว่า โซฟี มาร์โซ เคยมาเมืองไทยเพื่อโปรโมทภาพยนตร์เรื่อง "ลาบูมที่รัก ภาค2" แต่ครับคล้ายครับคราว่าเธอจะมาเมืองไทยอยู่สองหน มาโชว์ตัว ออกทีวี ย้อนหลังไปนานกว่านั้นดาราจากต่างประเทศที่มาโชว์ตัวในประเทศเราที่ผมพอจำได้ก็คือ "ไป่เปียว" กับ "หมีเซี๊ยะ" มาโชว์ตัวที่ "สวนสนุกแฮปปี้แลนด์" ตอนนั้นภาพยนตร์เรื่องมังกรหยก "เวอร์ชั่นแรก" โด่งดังเป็นอย่างมากทำให้คนรู้จัก ชื่นชอบ และจดจำมาจนถึงทุกวันนี้ สองปรากฎการณ์นี้เป็นเรื่องที่ฮือฮามากๆในยุคนั้นเลยล่ะครับ
เพลงประกอบภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งสำคัญที่ทำให้ภาพยนตร์เป็นที่นิยมและจดจำ เพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้ ภาคแรก แต่งโดย Vladimir Cosma เพลงที่มีชื่อเสียงคือเพลง Reality ร้องโดย Richard Sanderson เป็นเพลงฮิตติดหูเพลงหนึ่งของวันรุ่นยุค80 มาจนถึงทุกวันนี้ ทุกครั้งที่ผมฟังเพลงนี้ก็จะนึกย้อนอดีตไปถึงภาพยนตร์เรื่องนี้ทุกที ส่วนภาค2 เพลงที่มีชื่อเสียงคือเพลง your eyes
ภาพยนตร์กล่าวถึง วิค เด็กสาววัย 13 ปี คุณพ่อเป็นทันตแพทย์ คุณแม่เป็นนักเขียนการ์ตูน คุณย่าเป็นนักดนตรี ครอบครัวของวิคเพิ่งย้ายมาจากเมืองอื่น ที่โรงเรียนใหม่เธอจึงไม่รู้จักใคร วันหนึ่งเธอไปงานปาร์ตี้ (ภาษาฝรั่งเศส boum) และมีความรักเป็นครั้งแรกกับเพื่อนชายจากโรงเรียนเดียวกัน ภาพยนตร์กล่าวถึงความรักแบบใสบริสุทธิ์ของวัยรุ่น และปัญหาชีวิตคู่ของพ่อแม่ที่แต่งงานกันมานาน 15 ปี
สมัยก่อนไม่มียูทูป ไม่มีเทคโนโลยีในการแอบบันทึกภาพเกลื่อนเมืองเหมือนสมัยนี้ หนังเข้ามาฉายก็ต้องไปดูกันในโรงหนังเท่านั้น ในทีวีจะไม่ค่อยเอาหนังจากโรงหนังมาฉายให้ดูหรอกครับ ถ้าไม่ได้ไปดูในโรงหนังก็จะไม่มีโอกาศได้ดูอีกเลย พอยุคที่มีวิดีโอค่อยดีขึ้นมาหน่อย อยากดูเรื่องอะไรก็ไปเช่ามาดูที่บ้านได้ พูดถึงเรื่องโรงหนังสมัยก่อนมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างคลาสสิคดีนะครับ บรรยากาศของโรงหนัง หน้าโรงหนัง บรรยากาศมันดีมากๆ สำหรับผมรู้สึกว่ามันแตกต่างไปจากโรงหนังในปัจจุบันที่อยู่ตามห้างสรรพสินค้าตอนนี้ ชอบแบบเก่าๆมากกว่า
เอาเรื่องเก่าๆสมัยที่ผมเป็นวัยรุ่นมาสะกิดให้คิดถึงกันทีละนิดทีละหน่อย รื้อฟื้นความทรงจำที่ทำให้เรามีความสุขในช่วงเวลาหนึ่ง หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคงจะทำให้ท่านผู้อ่านที่ผ่านโลกมาพร้อมๆกับผมระลึกนึกถึงวันวานที่สวยงามและมีความสุขเหล่านั้นได้บ้างนะครับ ใครที่อยากจะดูหนังเรื่องนี้ทั้งสองภาคลองไปค้นหาในอินเตอร์เน็ตดูได้เลยนะครับ มีให้ดูทั้งสองภาคเลย แล้วผมจะเอาเรื่องเก่าๆสมัยที่เรายังเป็นวัยรุ่นมาเล่าสู่กันฟังอีก ฝากติดตามเป็นกำลังใจด้วยนะครับ
วิดีโอโดย u_rjjehevu จาก Pixabay
ภาพยนตร์
ภาพยนตร์ หรือ หนัง คือ กระบวนการบันทึกภาพด้วยฟิล์ม แล้วนำออกฉายให้เห็นภาพเคลื่อนไหว ภาพที่ปรากฏบนฟิล์มภาพยนตร์หลังจากผ่านกระบวนการถ่ายทำแล้วเป็นเพียงภาพนิ่งจำนวนมาก ที่มีอิริยาบถหรือแสดงอาการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไปทีละน้อยต่อเนื่องกันเป็นช่วง ๆ ตามเรื่องราวที่ได้รับการถ่ายทำและตัดต่อมา ซึ่งอาจเป็นเรื่องราวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง หรือเป็นการแสดงให้เหมือนจริง หรืออาจเป็นการแสดงและสร้างภาพจากจินตนาการของผู้สร้างก็ได้
ไม่ว่าจะเป็นชนิดฟิล์มเนกาทีฟ (negative) หรือฟิล์มโพซิทีฟ (positive) ซึ่งได้ถูกถ่าย อัด หรือกระทำด้วยวิธีใด ๆ ให้ปรากฏรูปหรือเสียงหรือทั้งรูปและเสียง เป็นเรื่องหรือเหตุการณ์ หรือข้อความอันจักถ่ายทอดรูปหรือเสียง หรือทั้งรูปและเสียงได้ด้วยเครื่องฉายภาพยนตร์หรือเครื่องอย่างอื่นทำนองเดียวกัน และหมายความตลอดถึงฟิล์มซึ่งได้ถูกถ่าย อัด หรือทำด้วยวิธีใด ๆ ให้ปรากฏสี เพื่ออัดลงในฟิล์มชนิดดังกล่าว เป็นสาขาที่สร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในรูปของภาพเคลื่อนไหว และเป็นส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมบันเทิง
เทคโนโลยีภาพยนตร์
ภาพยนตร์ คือ ภาพนิ่ง หลาย ๆ ภาพเรียงติดต่อกันอย่างต่อเนื่อง ใช้หลักการที่เรียกว่า การเห็นภาพติดตา และเมื่อนำเอาภาพนิ่งเหล่านั้นมาฉายดูทีละภาพด้วยอัตราความเร็วในการฉายต่อภาพเท่า ๆ กัน สายตามนุษย์จะยังคงรักษาภาพไว้ที่เรติน่าเป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ประมาณ 1 ส่วน 3 วินาที ถ้าหากภายในระยะเวลาดังกล่าวมีอีกภาพแทรกเข้ามาแทนที่ สมองของคนจะทำการเชื่อมโยงสองภาพเข้าด้วยกัน และจะทำหน้าที่ดังกล่าวต่อไปเรื่อย ๆ หากมีภาพต่อไปปรากฏในเวลาใกล้เคียงกัน ในกรณีที่ภาพแต่ละภาพที่มองเห็น เป็นภาพที่แสดงให้เห็นถึงความสอดคล้องในลักษณะของการเคลื่อนไหว เมื่อนำมาเรียงต่อกันในระยะเวลากระชั้นชิด ภาพนิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นภาพเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่องกันเป็นธรรมชาติ ปัจจุบัน ความเร็วที่ใช้ในการถ่ายทำคือ 24 เฟรม ต่อ 1 วินาที
ในยุคต่อมามีการพัฒนาภาพยนตร์สามมิติ โดยให้ผู้ชมสวมใส่แว่นตาพิเศษเพื่อให้ได้อรรถรสในการชม โดยภาพที่เห็นมีมิติความลึกสมจริง ในปี พ.ศ. 2495 ภาพยนตร์อเมริกันเรื่อง Bwana Evil เป็นภาพยนตร์สามมิติเรื่องแรกและล่าสุดในปี 2010 "อวตาร" เป็นภาพยนตร์ที่มีคนเข้าชมในระบบ 3 มิติเป็นจำนวนมาก
ผู้ที่คิดประดิษฐ์ ต้นแบบของภาพยนตร์ขึ้นคือ โทมัส แอลวา เอดิสัน (Thomas Alva Adison) และผู้ร่วมงานของเขาชื่อ วิลเลียม เคนเนดี้ ดิคสัน (William kenady dickson) เมื่อ พ.ศ. 2432 ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 5 เรียกชื่อว่า "คิเนโตสโคป" (Kinetoscope) มีลักษณะเป็นตู้สูงประมาณ 4 ฟุต มักเรียกชื่อว่า "ถ้ำมอง" มีลักษณะการดูผ่านช่องเล็ก ๆ ดูได้ที่ละคน ภายในมีฟิล์มภาพยนตร์ซึ่งถ่ายด้วยกล้องคิเนโตกราฟ (Kinetograph) ที่เอดิสันประดิษฐ์ขึ้นเอง ฟิล์มยาวประมาณ 50 ฟุต วางพาดไปมา เคลื่อนที่เป็นวงรอบ ผ่านช่องที่มีแว่นขยายกับหลอดไฟฟ้าด้วยความเร็ว 48 ภาพต่อวินาที ต่อมาลดลงเหลือ 16 ภาพต่อวินาที
ต่อมาพี่น้องตระกูลลูมิแอร์ (Lumiere) ชาวฝรั่งเศสได้พัฒนาภาพยนตร์ถ้ำมองของเอดิสันให้สามารถฉายขึ้นจอขนาดใหญ่ และดูได้พร้อมกันหลายคน เรียกเครื่องฉายภาพยนตร์แบบนี้ว่า แบบ "ซีเนมาโตกราฟ" (Cinematograph) ซึ่งถือว่าเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2438 ต่อมาได้นำออกมาฉายตามเมืองใหญ่ ๆ ทั่วโลกตั้งแต่ พ.ศ. 2439 เป็นต้นมา ซึ่งคำว่า "ซีเนมา" (Cinema) ได้ใช้เรียกเกี่ยวกับภาพยนตร์มาถึงปัจจุบัน**
ภาพยนตร์ที่สามารถฉายภาพให้ปรากฏบนจอขนาดใหญ่ ได้พัฒนาสมบูรณ์ขึ้นในอเมริกาในปี พ.ศ. 2438 โดยความร่วมมือระหว่างโทมัส อาแมท (Thomas Armat) ซี. ฟรานซิส เจนกินส์ (C. Francis Jenkins) และเอดิสัน เรียกเครื่องฉายภาพยนตร์ชนิดนี้ว่า ไบโอกราฟ (Biograph) ในเวลาต่อมา หลังจากนั้นภาพยนตร์ได้แพร่หลายไปในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก เกิดอุตสาหกรรมการผลิตจำหน่ายและบริการฉายภาพยนตร์ขนาดใหญ่หลายแห่ง ทั้งในประเทศอังกฤษ ประเทศฝรั่งเศสและประเทศอเมริกา ภาพยนตร์ได้กลายเป็นสื่อถ่ายทอดเหตุการณ์ ศิลปการบันเทิงและวรรณกรรมต่าง ๆ ที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางตลอดมา
พ.ศ. 2440 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสประเทศต่าง ๆ ในทวีปยุโรป ซึ่งในครั้งนั้นได้มีช่างภาพของบริษัทลูมิแอร์ ประเทศฝรั่งเศส บันทึกภาพยนตร์การเสด็จถึงกรุงเบิร์นของพระเจ้ากรุงสยามไว้ 1 ม้วน ใช้เวลาประมาณ 1 นาที นับว่าเป็นการถ่ายภาพยนตร์ม้วนแรกของโลกที่บันทึกเกี่ยวกับชนชาติไทย
ภาพยนตร์ในปัจจุบันมีการเผยแพร่อยู่ 4 ทางคือ ฉายตามโรงภาพยนตร์ ภาพยนตร์กลางแปลง และภาพยนตร์เร่ ถ่ายทอดลงแผ่น VCD, DVD และ Blu-ray Disc เผยแพร่ทางโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ต[3]
รายชื่อโรงภาพยนตร์สมัยก่อน
ภาพยนตร์ หนัง ฝรั่ง ต่างประเทศ เรื่อง ลาบูม ที่รัก ดัง ยุค ปี 19 80 La Boum โซฟี มาร์โซ Sofia maso เพลง Reality Richard Sanderson คิดถึง วันวาน ที่คิดถึง ยังหวานอยู่ ถวิลหา ยังจำได้ไหม โหยหา เรื่องเก่า เล่าใหม่ เรื่องเล่า ในอดีต เก่าๆ ดังในอดีต ย้อนยุค ดัง ดี หนังปี นางเอกที่มีรูปในโปสเตอร์เยอะที่สุด นางเอกที่สวยที่สุดใน ที่นางเอกสวยๆ เล่นหนังเรื่องอะไรบ้าง หนังที่เล่นเป็นนางเอก อายุเท่าไหร่ เป็นคนประเทศอะไร เพลงประกอบภาพยนตร์ ชื่อเพลงอะไร ปีที่หนังฉาย วิดีโอ ร้านเช่าหนังวิดีโอ หนังของประเทศอะไร คนที่ร้องเพลงประกอบภาพยนตร์ ชื่ออะไร มีกี่ภาค เรื่องเก่าๆในความทรงจำ เรื่องเก่าๆที่ เคยประทับใจ ยังประทับใจ ยังอยู่ในความทรงจำ ทำให้มีความสุข ทำให้สบายใจ ทำให้คิดถึงวันวาน ทำให้คิดถึงวันเก่าๆ ชวนให้คิดถึงวันวาน โรแมนติก ที่รู้จัก ในความทรจำ หนังดี หนังน่ารัก หนังฝรั่งน่ารัก ใครเคยดู ยกมือขึ้น ซาวด์แทร็ค soundtrack ทบทวนความทรงจำ ย้อนวันวาน ตามหาวันวาน นางเอก พระเอก ฉายปีอะไร ดังปีอะไร