เดอะสเก็ต เซ็นทรัลลาดพร้าว


ย้อนหลังไปเมื่อสมัยเกือบสี่สิบปีที่แล้ว ตอนนั้นผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมอยู่ "โรงเรียนบางกะปิ" วัยรุ่นสมัยนั้นมีที่เที่ยวไม่มากนัก สถานที่แห่งหนึ่งที่คนวัยเดียวกันกับผมเมื่อพูดถึงต้องรู้จักเป็นส่วนใหญ่ นั่นคือ "เดอะสเก็ต เซ็นทรัลลาดพร้าว"  ตั้งอยู่ในลานจอดรถชั้นใต้ดินของห้างครับ
ผมมักจะชอบนำเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิตมาเขียนลงในบล็อก มันเป็นการจดบันทึกหมายเหตุสำหรับตัวเองไปในตัว เรื่องราวและเหตุการณ์ต่างๆที่เราเคยประทับใจ ก็อยากจะจดบันทึกไว้ให้ท่านเข้ามาอ่านกัน เผื่อคนรุ่นราวคราวเดียวกันกับผมเข้ามาอ่าน ผมเชื่อว่าเขาคงจะมีความสุขเช่นเดียวกันกับผม เป็นการรื้อฟื้นเรื่องราวที่เราเคยประสบพบเจอมาเหมือนกัน หรือบางทีเด็กรุ่นใหม่เข้ามาอ่านจะได้รู้ว่า พ่อแม่ พี่ป้า น้าอา เขาทำอะไรกันมาบ้างตอนสมัยยังเป็นวัยรุ่น

ตอนนั้นทุกวันเสาร์หรืออาทิตย์ผมกับกลุ่มเพื่อนซี้ต้องมารวมตัวอยู่ที่นี่ เรียกว่าเล่นเป็นไม่เป็นไม่เป็นไร ขอให้ได้ไปสัมผัสอารมณ์ร่วมในการฉุดกระชากลากถูของทั้งสาวๆ หนุ่มๆ การเล่นสเก็ตเป็นการออกกำลังกายที่สนุกมากๆครับ จุดดึงดูดอีกอย่างหนึ่งก็คือมีดีเจเปิดเพลงบรรยากาศเหมือนอยู่ในดิสโกเธคเลย  ได้ฟังเพลงใหม่ๆฮิตๆสมัยนั้นก็มาจากลานสเก็ตนี่แหละครับ คำแปลงเพลงสองแง่สองง่ามที่ดีเจหยุดเสียงเพลงในบางช่วงแล้วมีการร้องแทรกกันกับคนเที่ยวก็เริ่มเกิดขึ้นในช่วงนี้ เช่นเพลง "talking in your sleep" ท่อนกลางเราก็ร้องพร้อมๆกันว่า "ไอ่เห_ไอ้สั__ไอ้หน้าส้นตี_ " บางส่วนต้องเซ็นเซอร์555 แต่เพื่อนๆคงจำบรรยากาศกันได้นะครับ

หนังของ "ศุภักษร" ก็เคยมาถ่ายที่เดอะสเก็ต ตอนที่ "วงแมคอินทอช" ดังๆ เล่นคู่กับ "อนุสรา จันทรังษี" ก็เหมือนกับสมัยนี้ล่ะครับ หนังก็เป็นเหมือนกระจกสะท้อนเรื่องราวต่างๆในแต่ละยุคแต่ละสมัย อย่างในสมัยนั้นการเล่น "สเก็ตล้อ" เป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่นก็ต้องมีบางฉากบางตอนที่ถ่ายให้เห็นบรรยากาศกันบ้าง 

ในช่วงที่ลานสเก็ตบูมมากๆ ในแต่ละพื้นที่ของกรุงเทพฯจะมีลานสเก็ตเปิดเพื่อรองรับวัยรุ่นในระแวกของตัวเอง ตอนนั้นผมอยู่แถว สุขาภิบาล1 บางกะปิ ก็จะมีลานสเก็ตเปิดอยู่เหมือนกันคือ "บางกะปิสเก็ต" อยู่หลัง"ห้างอิมพิเรียลบางกะปิ" ตอนหลังเปลี่ยนเป็น "เด่น" ห้างขายและตัดชุสูท ผมกับเพื่อนก็ไปเล่นที่นี่ด้วยเหมือนกันครับ

ในยุคนั้นยังไม่มีโทรศัพท์มือถือและระบบโซเชียลเหมือนตอนนี้ ใครมีแฟนจะโทรหากันทีต้องนัดเวลาให้รอรับสายเพราะยังเป็นโทรศัพท์บ้าน  เพื่อนผมคนหนึ่งใช้โทรศัพท์สาธารณะโทรหาแฟนทุกวัน  จะคุยจีบกันนานๆต้องแลกเหรียญบาทเป็นกำมือเลยล่ะครับ บางที่ต้องต่อคิวรอกันยาวในเวลาเร่งด่วน ส่วนเพื่อนผมจะมีตู้โทรศัพท์ประจำที่ไม่ค่อยมีคน เพราะเขาโทรคุยกับแฟนแต่ละครั้งเป็นชั่วโมง สมัยนั้นวัยรุ่นเขามีวิธีทำโทรฟรี โกงตู้โทรศัพท์ได้ด้วยนะ ใครเคยทำบ้าง ส่วนผมไม่เคยครับ เพราะไม่มีแฟนตอนนั้น มามีแฟนเอาตอนแก่ครับ นี่ก็เป็นอีกบรรยากาศในยุคนั้นที่เพื่อนๆคงจำกันได้

ค่าโดยสารรถเมล์ 2 บาท  โค้กขวดละ 3 บาท (โค้กกระป๋องยังไม่มีขาย)  ก๋วยเตี๋ยวรู้สึกว่าจะชามละ 5-8 บาท  ด้วยอัตราค่าครองชีพประมาณนี้ ทำให้เด็กๆอย่างเราเก็บเงินค่าขนมมาเที่ยวในช่วงวันหยุดได้สบายๆ ลานสเก็ตก็น่าจะเป็นแหล่งบันเทิงของเด็กสมัยก่อนได้เป็นอย่างดี

นึกถึงลานโลกดนตรีที่อยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่ วันอาทิตย์ตอนเที่ยงตรง หากมีวงดนตรีที่ชอบมาแสดงผมกับเพื่อนจะไปที่ ททบ.5สนามเป้าดูคอนเสิร์ตก่อนแล้วจึงมาที่เดอะสเก็ตต่อ ในช่วงเวลานั้นวงการบันเทิงเริ่มเติบโตขึ้น นักร้อง นักดนตรี ดารา นักแสดง ค่ายหนัง ค่ายเทป หลายคนแจ้งเกิดมาเป็นตำนานในวันนี้ ซึ่งคำว่ายุค80 คงมาจากเรื่องของเพลง เรื่องของวงการบันเทิงที่เกิดขึ้นในช่วงนั้น ค.ศ.1980 เป็นต้นมา 

ในตอนนั้นเป็นช่วงเฟื่องฟูของ "เทปคาสเซ็ท" ครับ เพลงสตริงจากค่ายเพลงไทยต่างๆเข้ามาตีตลาดขายดิบขายดี เช่น วงคีรีบูน ซิกเซนส์ ฟรุ๊ตตี้ บรั่นดี ส่วนใหญ่จะเป็นของค่ายอาเอส ซึ่งก่อนหน้าก็จะเป็น วงแกรนด์เอ็กซ์ รอยัลสไปร์ท แล้วต่อมาก็จะมีค่าย รถไฟดนตรี แกรมมี่ คีตา ออกเพลงตามๆกันมา

เมื่อลานสเก็ตเฟื่องฟูมากขึ้น หลายๆที่ก็เปิดลานสเก็ตในพื้นที่ของตน ออกมาแย่งส่วนแบ่งตลาดกันอย่างเอิกเกริก ทั้ง "ไดมอนด์สเก็ตที่มาบุญครอง" และที่ยิ่งใหญ่ขนาดหาญกล้าเปิดขึ้นมาให้บริการสองชั้นกลางถนนศรีอยุธยา และหรี่ไฟชั้นสองซะจนเกือบมืด ส่งเสริมบรรยากาศให้นักเรียนจากหลายที่แห่ไปหามุมสงบๆกันจนถูกหนังสือพิมพ์ในขณะนั้นตีข่าวถึงความไม่เหมาะสม เพราะเล่นเปิดให้บริการกันทั้งวัน

จากนั้นไม่นาน ลานสเก็ตก็ถึงจุดเสื่อม เมื่อคนเล่นเริ่มลดน้อยลง ทั้งจากความนิยมของนักสเก็ตที่ลดน้อยลงเรื่อยๆ และรูปแบบของสถานที่ที่เริ่มจะเปลี่ยนไปเป็นรูปของ"ดิสโกเธค"มากขึ้น ประกอบกับมีดิสโกเธคเปิดให้บริการกันเพิ่มขึ้นด้วย อย่างในช่วงยุคหลังเดอะพาเลซรุ่งเรือง ก็จะมี นาซ่าสเปซี่โดม ฟลามิงโก โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ โคลา ฟาโรห์ และ เดอะเธคย่านอนุเสาวีย์ชัยฯ

ย้อนนึกถึงลานสเก็ตในยุคนั้น จะพบว่าหลายๆโรงเรียนจะไปชุมนุมกัน   และพวกเราก็จะถือโอกาสไปเจอะเจอสาวๆไปเหร่สาวๆกันที่นั่นครับ

"เดอะสเก็ต เซนทรัล ลาดพร้าว" ถือว่าเป็นลานสเก็ตที่นักเสก็ตทุกคนจะต้องไปสัมผัสบรรยากาศให้ได้ สาวๆหนุ่มๆแห่แหนไปใช้บริการที่นี่ในยุคแรกๆที่เปิดกันอย่างคับคั่งครับ 

เดอะสเก็ตเป็นอีกความทรงจำหนึ่งที่ยังอยู่ในใจของผม เป็นความประทับใจอันดับแรกๆเมื่อผมเริ่มเป็นวัยรุ่นที่ไม่เคยลืมเลือนมาจนถึงทุกวันนี้ ผมเชื่อว่าผู้อ่านหลายๆท่านคงมีความรู้สึกอย่างนี้เหมือนกันใช่ไหมครับ

คำที่เกี่ยวข้อง

เรื่องเก่ายุค80 คิดถึงวันวาน ห้างที่วัยรุ่นยุค80ต้องมาเดิน เด็กสยามยุค80 สยามสแควร์ยุค80 ห้างมาบุญครองยุค80 ห้างเซ็นทรัลยุค80 วันวานยังไม่ลืม เดอะพาเลซ เคยมีลานสเก็ตอยู่ชั้นใต้ดินห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวจริงหรือ เคยมีลานสเก็ตอยู่ชั้นใต้ดินห้างเซ็นทรัลตอนไหน ใครเคยไปเล่นสเก็ตที่เดอะสเก็ตบ้าง บางกะปิเคยมีลานสเก็ตอยู่ด้วยหรือ ลานสเก็ตบางกะปิอยู่ตรงไหน ใครเคยไปเล่นสเก็ตที่บางกะปิสเก็ตบ้าง ห้างที่คุณพ่อคุณแม่เคยไปเดินตอนเป็นวัยรุ่น ห้างสุดฮิตตอนที่พ่อกับแม่ยังเป็นวัยรุ่น ห้างดังที่สุดตอนพ่อกับแม่ยังเป็นวันรุ่น ห้างดีที่สุดตอนพ่อกับแม่ยังเป็นวัยรุ่น ไทยวิจิตรศิล ดุสิต พาณิชยาการ เซนต์จอห์น สวนจตุจักร รถซิ่ง วิภาวดี ปาป้าคาเฟ่  ยุคบุกเบิก ยุคสร้างชื่อ ในตำนาน ความประทับใจ คลาสสิค ยุคเก่า ยุคเริ่มแรก ยุคเริ่มต้น เจอะเวลา ย้อนรอย มาช่า ดังที่สุด ยุคแรก ยุคบุกเบิก 
ใหม่กว่า เก่ากว่า